Michalici

Adwent 2020

28-11-2020

facebook twitter
Rozpoczynamy Adwent - czas radosnego oczekiwania i przygotowania na przyjście Jezusa - Emmanuela. Jaki będzie "mój adwent" w dobie pandemii...?

OSTATNI AKORD ADWENTU

Rozpoczęła się piękna Nowenna do Boskiego Dzieciątka, którą zawsze bardzo uroczyście celebrujemy w naszej Parafii. Tradycja tej Nowenny sięga czasów Założyciela Zgromadzenia Świetego Michała Archanioła, a więc przełomu XIX i XX wieku. Wtedy w Zakładzie w Miejscu Piastowym, gdy "nadchodził dzień 16 grudnia - rozłośnie brzmiało codziennie rano w kaplicy zakładowej: Regem venturam Dominum, venite adoremus" (PiP, grudzień 1913 r.).

Od ponad stu lat w duszpasterstwie prowadzonym przez Ksiezy Michalitów jest obecna ta piękna modlitwa Nowenny do Boskiego Dzieciątka... W tym roku podczas Nowenny możemy również zapoznać się z historią 100 Lat Michalitów, przedstawioną na specjalnej wystawie.

To ostatni akord naszego adwentowego wędrowania...
Ostatnie Msze Roratnie i osotanie dni Nowenny. To także mozliwość skorzystania z sakramentu spowiedzi świętej, aby nasze dusze oczyścić i przygotować na święta Bożego Narodzenia.
W poniedziałek, wtorek i środę, od 17.00 - 18 będzie wystawiony Najświętszy Sakrament do publicznej adoracji. Zachęcamy do modlitwy wynagradzającej i błagalnej, bo tyle w naszej przestrzeni publicznej profanacji i obrażania Boga. Trzeba za te zniewagi WYNAGRADZAĆ, czyniąc pokutę i modląc się. Ale trzeba także z ufnością BŁĄGAĆ o zmiłowanie Boże, o opamiętanie i nawrócenia i o ustanie epidemii.
W czasie adoracji będzie możliwość spowiedzi świętej.

A na dole kilka aktualnych zdjęć z wnętrza naszej gorzkowskiej świątyni...

 

GDY JEZUS NADCHODZI

Nie wolno nam przespać Adwentu, nawet jeśli przepracowani, sfrustrowani czy przerażeni nie mamy na nic ochoty. Ten czas przynosi nadzieję, której wszyscy potrzebujemy: jeśli dobrze go wykorzystamy, to otrzymamy w nim wiele łask dających prawdziwe życie.
Adwent odzwierciedla istotę chrześcijańskiej duszy: tęsknotę za Panem, radosne oczekiwanie na powtórne Jego przyjście połączone z potrzebą ascezy, pokuty i nawrócenia. Ten czas powierzmy z ufnością Maryi, która jest dla nas znakiem spełnionej obietnicy Ojca, niesłabnącej nadziei i radości zrodzenia Zbawiciela.

REKOLEKCJE ADWENTOWE 2020
Zapraszamy do skorzystania z rekolekcji, które rozpoczynają sie w naszej parafii w II Niedzielę Adwentu. Nauki rekolekcyjne będą głoszone tradycyjnie podczas Eucharystii, od 6 - 8 grudnia, oraz będą transmitowane na stronie internetowej naszej parafii w zakładce F. A oto program:

II niedziela Adwentu – 06 grudnia
Msze święte z nauką rekolekcyjną: 7.00; 9.00; 11.00 i 16.30
- transmisja na stronie internetowej parafii: MSZA ŚW. O GODZ. 11.00
- 16.00: 8 dzień Nowenny przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP

 

 

Poniedziałek II tygodnia Adwentu – 07 grudnia
Msza św. z nauką rekolekcyjną: g. 18.00 /transmisja na stronie parafialnej/
- 17.30: 9 dzień Nowenny przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP

 

 

Wtorek II tygodnia Adwentu – 08 grudnia
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP: Msze św., g. 7.00, 9.00, 18.00
- transmisja na stronie internetowej parafii: MSZA ŚW. O GODZ. 18.00

 

 

- podczas Mszy św. o godz. 18.00 poświęcenie medalików dla dzieci przygotowujących się do Pierwszej Komunii Świętej. Dzieci, które będą na mszy św., przychodzą z medalikami założonymi na szyję. Medaliki dla pozostałych dzieci powinny być wcześniej dostarczone do zakrystii (zapakowane i podpisane). Po poświęceniu będą do odebrania w zakrystii podczas wieczornych mszy roratnich.

* * * * *

Na początku Adwentu

Metropolita Krakowski, abp Marek Jędraszewski skierował do wszystkich wiernych naszej diecezji List Pasterski, który można w całości tutaj przeczytać.

Ukochani Archidiecezjanie!
Słyszymy dzisiaj słowa Pana Jezusa, będące prawdziwym programem na Adwent Roku Pańskiego 2020: „Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie” (Mk 13, 33). W pierwszej chwili można by odnieść wrażenie, że to wezwanie wpisuje się w treść tego, co przeżywamy od kilku miesięcy: obawy i lęki związane z wybuchem epidemii, stan zagrożenia zdrowia i życia. W pewnym sensie zapewne tak właśnie jest, bowiem życie ludzkie naznaczone jest niezwykłą kruchością i nikt z nas nie zna dnia ani godziny, kiedy Bóg zechce powołać nas do siebie. Jednakże wezwanie Pana Jezusa ma o wiele głębszy wymiar, ponieważ wzywa On nas do postawy czujności po to, abyśmy przez nieuwagę nie utracili dobra, które do nas przychodzi. A przychodzi ono do nas w każdym czasie, nawet pośród największych trosk. Trzeba tylko to przychodzące do nas dobro dostrzec, właściwie je przyjąć i następnie nim żyć. W przeciwnym razie, właśnie z powodu braku tej czujności, może nas spotkać nieszczęście na wzór Jerozolimy, która „nie rozpoznała czasu swojego nawiedzenia” i odrzuciła Jezusa Chrystusa, wydając Go na śmierć. Dlatego spotkała ją straszna kara: nie pozostał w niej kamień na kamieniu (por. Łk 19, 42-44). Tym bardziej dramatycznie brzmią zatem słowa Pana Jezusa z czytanego dzisiaj fragmentu Ewangelii św. Marka: „Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie” (Mk 13, 33).

Drodzy Siostry i Bracia!
Okres Adwentu przypomina nam tę historyczną prawdę, że ponad dwa tysiące lat temu nadszedł czas, w którym Pan Bóg okazał swoje nieskończone miłosierdzie poprzez przyjście na świat dwojga dzieci. Pierwszym z nich był Jan, którego pojawienie się zapowiedział kapłanowi Zachariaszowi anioł Gabriel (por. Łk 1, 5-25). Zachariasz nie miał potomka – i już się go nie spodziewał, bo zarówno on sam, jak i jego żona Elżbieta byli w podeszłym wieku. Na przekór temu Anioł ogłosił Zachariaszowi „radość i wesele”, jednak on – kierowany czysto ludzkim myśleniem – nie uwierzył, że taki radosny dzień może stać się jego udziałem. Ponieważ „nie rozpoznał czasu swojego nawiedzenia”, został przez Boga dotknięty utratą mowy – i w tym stanie się znajdował aż do narodzenia synka, któremu, zgodnie ze słowami anioła, nadał imię (por. Łk 1, 63). Zapewne jednak bardzo radowało się jego serce, kiedy patrzył na znajdującą się w stanie błogosławionym Elżbietę, która dziękowała Bogu za to, że „Pan łaskawie wejrzał na nią i zdjął z niej hańbę w oczach ludzi” (por. Łk 1, 25).

Drugim dzieckiem, poprzez które Pan Bóg okazał swoje nieskończone miłosierdzie, był Jego Syn. Przyjście Syna Bożego obwieścił Dziewicy Maryi również anioł Gabriel (por. Łk 1, 26-37). W przeciwieństwie do Zachariasza, Ona nie zwątpiła. Pragnęła jedynie zrozumieć, jak to się stanie. Gdy usłyszała, że dokona się to mocą Ducha Świętego, wypowiedziała pełne ufności Fiat – „Niech mi się stanie”. Tę ufność pokładaną w Bogu łączyła z uwielbieniem wobec Wszechmocnego, który „uczynił Jej wielkie rzeczy” (por. Łk 1, 49). Zaistniałej sytuacji nie mógł jednak pojąć Oblubieniec Maryi, Józef. Targany wątpliwościami, chciał Ją nawet potajemnie od siebie oddalić (por. Mt 1, 19). Gdy jednak ukazał mu się we śnie anioł Pański i objawił mu dokonującą się właśnie tajemnicę obecności Boga-Emmanuela pośród ludzi, „wziął swoją Małżonkę do siebie”, a narodzonemu dziewięć miesięcy później w Betlejem Chłopcu nadał – zgodnie ze słowami anioła – „imię Jezus” (por. Mt 1, 24-25). W ten sposób zasłużył na szczególną cześć oddawaną mu w Kościele, wyrażającą się między innymi takimi oto przymiotami, które znajdują się w wezwaniach Litanii do św. Józefa: najsprawiedliwszy, najczystszy, najmężniejszy, najposłuszniejszy, najwierniejszy.

Drodzy Siostry i Bracia!
Adwentowe rozważania dotyczące Zachariasza i Elżbiety, Maryi i Józefa skłaniają nas do tego, aby z ogromną wdzięcznością wobec Boga, Ojca nas wszystkich, spojrzeć zarówno na każde narodzone już dziecko, jak i na każde dziecko, które jeszcze oczekuje na moment swego przyjścia na świat. Poprzez każde z nich w szczególny sposób sam Bóg na świat przychodzi. Przecież Pan Jezus utożsamił się z dziećmi, mówiąc: „Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje” (Mk 9, 37a).

Czas Adwentu po raz kolejny sprzyja uświadomieniu sobie również tej prawdy, że każde dziecko jest błogosławieństwem, jakim Pan Bóg obdarza jego rodziców. Dlatego nie może być ono ani „ciężarem i zagrożeniem”, ani też „niepotrzebnym a kosztownym dodatkiem życiowym”, jak chcieliby tego w imię absolutnej wolności współcześni rzecznicy zabijania dzieci nienarodzonych (por. św. Jan Paweł II Wielki, Homilia, Kielce, lotnisko w Masłowie, 3 czerwca 1991). Jego pojawienie się w życiu rodziców i bliskich jest dla wszystkich czasem nawiedzenia, w którym rozbrzmiewa Boże wezwanie do przyjęcia dobra.

Dlatego też w tym adwentowym czasie bardzo Was proszę, Drodzy Małżonkowie  i Rodzicie, abyście wyrazili swoją wdzięczność Bogu za dar potomstwa. Odnówcie także miłość zarówno względem siebie, jak i do Waszych dzieci – poprzez wzajemną modlitwę, życzliwość i wyrażaną każdego dnia dobroć. Kochane Dzieci i Droga Młodzieży, z wielką miłością starajcie się odnosić do swoich rodziców, dziękując im za dar życia.

W tym świętym czasie, w imię najpiękniejszej solidarności, proszę Was, Umiłowani Archidiecezjanie, módlcie się również za tych małżonków, którzy z ogromnym pragnieniem serc oczekują na spełnienie się ich największych marzeń – macierzyństwa i ojcostwa. Módlcie się także za tych wszystkich, którzy swoją pełną poświęcenia postawą służą ludziom – chorym, samotnym, zapomnianym przez najbliższych. Zróbcie wszystko, Moi Drodzy, aby te wyjątkowe Święta, przeżywane w stanie łaski uświęcającej, zastały Was prawdziwie czuwających, to znaczy gotowych na to, by razem z chórami Aniołów całym sercem śpiewać jakżeż piękny i zarazem przejmujący hymn: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania” (Łk 2, 14).

Na ten święty czas Adwentowy wszystkim Wam z całego serca błogosławię

 + Marek Jędraszewski
Arcybiskup Metropolita Krakowski

Kraków, 29 listopada 2020 roku, w 1. Niedzielę Adwentu

* * * * *

Parafialne przeżywanie Adwentu

Zapraszamy i zachęcamy do pięknego przeżywania Adwentu. Chociaż czas pandemii ogranicza trochę możliwość liczniejszego uczestniczenia w Roratach, starajmy się jednak przychodzić na te Msze św., ale także dobrze wykorzystajmy ten czas w naszych rodzinach, np. przygotowując wieniec adwentowy i czytając Pismo św. Zadajmy sobie także pytanie o istotę Adwentu: o co w tym wszystkim chodzi? Co jest najważniejsze w tym czasie adwentowego oczekiwania, a potem w świątecznej radości? Czy w moim Adwencie i Bożym Narodzeniu nie koncenrowałem się bardziej na tym, co zewnętrzne - na zabieganiu, prezentach, czy nawet pięknie np. stołu, choinki, wystroju kościoła itd. Może własnie o tym chce nam przypomnieć Duch Świety - że w Adwencie wszystko zależy od Boga, niewiele od nas samych.

To jest czas, by częściej nawiedzić kościół, nawet w dzień powszedni, poza godzinami mszy i nabożeństw, na których może być obecnie niewiele osób. Bóg nie czekał, aż będzie milej i spokojniej na świecie: On przychodzi włąśnie teraz, włąsniew wielkim "bałaganie" - jak kiedyś przyszedł w ubóstwie stajni, groty betlejemskiej, pośród zabiegania, gdy nawet "nie było dla Niego miejsca w gospodzie". Tak przychodzi i dzisiaj!

Powinienem odnaleźć Go pośród swojej codzieności i postarać się, aby w tym wszystkim uczynić dla Niego miejsce w swoim sercu, rodzinie, domu... Pośród Coronavirusa, ograniczeń sanitarnych, cierpienia moich bliskich, także śmierci, nieodłącznej towarzyszki życia. Odnaleźć nadzieję, którą On przynosi i uczynić "ten moment" czasem zbawienia.

Dzisiaj zostały już poświęcone opłatki - niech czekają na ciszę Świętej Nocy;
Dzisiaj zostały przygotowane Świece Wigilijnego Dzieła Pomocy - niech znajdą miejsce w moim domu, a potrzebujący pomocy ciepłe miejsce w sercu każdego z nas.
Dzisiaj przygotowaliśy dla każdej rodziny specjalny list z obrazkiem Błogosławieństwa Domu - niech pomogą przygotować się do innego niż zwykle przeżywania "duszpasterskich odwiedzin"

Przed nami piękna Nowenna przed uroczystością Niepokalanego Poczęcia NMP, a także Rekolekcje Adwentowe - zapewne inne niż zwykle, bo niewiele osób będzie mogło uczestniczyć fizycznie w nabożeństwaw w kościele. Przecież jednak każdy może łączyć się duchowo w tym czasie, więcej się modlić - będzie także możliwość "uczestniczenia przez internet" w rekolekcyjnych spotkaniach. I niech każdy zadba o stan łąski uświęcającej...
Prosimy wszystkich dorosłych, dzieci i młodzież, aby nie zaniedbać spowiedzi świętej. Wiemy, że wielu się lęka, odczuwa zrozumiały niepokój w związku z epidemią. Niemniej jednak niech każdy wie, że kapłani czekają w konfesjonałach... Spowiedź w naszym kościele jest możliwa każdego dnia powszedniego pół godziny przed mszą świętą. Podobnie jest przed każdą mszą w niedzielę.Prosimy nie odkładać spowiedzi świątecznej na ostatni tydzień! Korzystajmy z niej codziennie (nie będzie zorganizowanej "jednej spowiedzi").